การย่อหน้า

วันแรกในวิชาการเขียน อาจารย์อิไมให้เขียนเรื่องชีวิตในญี่ปุ่นเป็นจำนวน3หน้า

พอเขียนเสร็จส่งไป อาจารย์ก็ส่งฟีดแบคกลับมาว่า การย่อหน้าของเรามันตลก
อาจารย์บอกว่า เราย่อหน้าถี่เกินไป เนื้อหาที่เกี่ยวข้องกัน ควรอยู่ในย่อหน้าเดียวกัน
แต่ความรู้สึกของเรา คิดว่ามันอยู่คนละเนื้อหาแล้ว ย่อหน้าไปก็ไม่เห็นแปลกอะไร

เช่นตัวอย่างต่อไปนี้

ย่อหน้า1　寮の手続きが終わった後、私は自分が付属していた「留学生センター」に行き、プレイスメントテストを受けました。そこで、私は上級後という組に置かれました。
ย่อหน้า2　その組によって、登録できる科目が違うのです。私が受けていた科目は以下の通りです。「経済の日本語2」、「文章表現3」、「口頭表現2」、「近代文語文講読」などは受けていました。
ย่อหน้า3　以上述べた色々の科目以外に、もう一つの主ゼミを受けなければなりませんでした。私のゼミは日本語のゼミでした。クラスの進み方は多くの読み物を読み、そこに出てきた単語の意味や使い方を学ぶということでした。

ข้อความ3ย่อหน้าด้านบน อาจารย์อิไมบอกให้เขียนรวมเป็นย่อหน้าเดียว(ตัวอักษรสีเขียวคือที่ผิดไวยากรณ์)

ในความคิดของผมเห็นว่า ย่อหน้าแรกเป็นย่อหน้าที่พูดถึงPlacement Test ซึ่งจบที่ผลสอบ
ย่อหน้าที่2 เป็นย่อหน้าที่พูดถึงวิชาที่เราลงทะเบียนเรียน
ส่วนย่อหน้าที่3 เป็นย่อหน้าที่พูดถึงวิชาสัมมนา(ゼミ) ว่าเป็นวิชาแบบไหน ทำอะไรบ้าง

อาจเป็นเพราะโครงสร้างที่เราคิดในหัวไม่ตรงกับโครงสร้างการเขียนของภาษาญี่ปุ่นหรือเปล๋า? ทำให้เวลาเขียนออกมาแล้ว คนญี่ปุ่นทำความเข้าใจได้ยากกว่าที่จะเอามารวมเป็ฯย่อหน้าเดียว

แต่เมื่อดูให้ดี จะเห็นว่าทั้งสามย่อหน้ามีความสัมพันธ์กัน คือ ตอนท้ายของย่อหน้าแรกบอกถึงผลสอบว่าอยู่คลาสไหน ต่อมาในตอนเริ่มต้นย่อหน้าที่สองเชื่อมกับย่อหน้าแรกว่า เมื่ออยู่ในคลาสที่ต่างกัน ก็จะเลือกลงทะเบียนเรียนในแต่ละวิชาได้ต่างกัน ส่วนย่อหน้าที่สามก็เชื่อมกับย่อหน้าทื่สองว่า นอกจากวิชาธรรมดาแล้วยังมีวิชาพิเศษที่เด็กไทยไม่คุ้นเคยคือ วิชาสัมมนา

ความสัมพันธ์เหล่านี้ ที่เรียนในวิชาการเขียนภาษาไทยเป็นการเชื่อมระหว่างย่อหน้าที่เหมาะสม คือ ถึงแม้จะเป็นคนละย่อหน้า แต่ก็ควรผูกความให้สัมพันธ์กัน เมื่อผมได้เรียนในวิชาภาษาไทยมาอย่างนี้ มันจึงติดนิสัยจนเอามาใช้กับภาษาญี่ปุ่น แต่ว่ามันไม่เข้ากับโครงสร้างภาษาญี่ปุ่น เรียงความของผมเลยดูตลกสำหรับอาจารย์อิไมไป

วันหลังคงต้องแบ่งสมองเป็นสองส่วน เพื่อจะได้แยกแยะให้ออกว่าอันหนึ่งเป็นการเขียนภาษาไทย อีกอันเป็นการเขียนภาษาญี่ปุ่น

เรื่องการเขียนที่เรามีปัญหายังมีอีก ไว้วันหลังจะมาอัพละกัน